Özləm (şeir)

   

          Özləm

Oturmuş gecənin qaranlığında,

                               qürbət eldə.

Mühacir həyatımın başlanğıcı..

Uzun xəyallardayam.

Soyuq və həzin rüzgar,

                              üşütür bədənimi.

Göy üzündə parlaq ay

və sönük ulduzlar,

                             közərən sigaretim və

həsrətin bir bütün halında.

Qəlbim alov parçası,

Həsrət və davam

                          alov tutmuş qəlbimdə,

                         yanır yüksələn atəşi ilə.

Birdə sən varsan o yanğında.

                        atəşin tam ortasında.

Heç ağlımdan çıxmayan

                         vətən həsrətinə qarışdın

                         bir anda.

Artıq birgə anıram,
                        Səni,
                       Vətən həsrətimi

və zülmə boyun əymiş xalqımı,

                        yurdumun aciz insanını.