Mursalov Azadlık gazetesinin 25. yaşını kutladı

Azerbaycan Cumhuriyeti’nden siyasi sürgün edilen genç politikacı ve geçmiş siyasi tutuklu Rasul Mursalov Azerbaycan’da yayın yaparak faaliyet gösteren Azadlık gazetesinin 25. yaş gününü kutladı.

 Azadlık gazetesini Azerbaycan Cumhuriyeti’nin bağımsızlık mücadelesine ışık tuttuğunu belirten Mursalov, ’’Azadlık gazetesi Azerbaycan’da özgür yazabilen az sayıdaki gazetelerden birisidir.

"Azerbaycan Cumhuriyeti’nin bağımsızlığını kazanmasından yıllar önce kurulan Azadlık gazetesi bağımsızlık mücadelesine de ışık tutmuştur. Azadlık gazetesinin bugün 25. yaş gününü kutladı. Azadlık gazetesi 1989 yılının içinde bulunduğumuz gününde ilk sayısını yayınlayarak faaliyete başladı.

 İlk genel yayın yönetmeni Necef Necefov gazetenin yayınlanması ile halka özgürlük ve bağımsızlık davası ateşini alevlendirdi. Bu gazete sayesinde halkta bağımsızlığa ilişkin büyük bir inanç oluştu. Davanın sonunda bağımsızlık kazanıldı. Çok enteresandır ki, birkaç yıl içerisinde ülkede tekrar devrim oldu ve Azerbaycan tekrar komünistlerin, Haydar Aliyev’in esareti altına girdi. Bu süreçte de Azadlık gazetesi yıkılmadan ayakta kalabilmeyi başardı.

 Bu durum devrimden yani 1993 yılından sonra çok zor olsa da Azadlık gazetesi bunu başardı. Aliyev rejiminin baskılarına rağmen ayakta kalan gazete, zamanla mahkemelerde, yazarlarının hapiste olduğu dönemleri yaşamaya başladı. Necef Necefov’dan sonra gazetenin başına geçen Kanimet Zahit hapsedildi, yıllarca hapiste yattı.

 Gazetenin bir çok yazarı da hapise girerek yıllarca burada kald, eziyetler gördü, ama gazete yıkılmadı, gazetenin genel yayın yönetmeni Kanimet Zahit siyasi mülteci oldu. Davasından dönmedi. Azerbaycan’da özgür sözü ayakta tuttu. Üç ay kadar önce gazetenin en iyi yazarlarından Seymur Hezi tutuklanarak cezaevine gönderildi. Gazeteye binlerce dolar para cezaları kesildi. Tüm bunlara rağmen ayakta kalmayı başaran gazete bugün itibarı ile 25. yılını doldurdu.

 Şimdi Azadlık gazetesini yaşatmak sırası bizlerde. Azadlık gazetesini yaşatmalıyız ki, azaldığa varalım. Azadlık gazetesinin tüm ekibini, başta siyasi mülteci genel yayın yönetmeni Kanimet Zahit ve hapiste olan yazar Seymur Hezi olmakl üzere canı gönülden kutlar, sözü özgür olan başarılarının devamını dilerim.” şeklinde konuştu. 

Nadir Haber

Azerbaycan Türkiye - iki devlet bir başkan.

Azerbaycan Türkiye - iki devlet bir başkan.

Sık-sık karşılaşıyoruz; iki devlet, bir millet tabiri ile. Ama ben bunun farklı değimini söylüyor ve yazıyorum; "iki devlet bir başkan".

İlk önce Azerbaycan.

Azerbaycan askeri darbeyle başkan olan Haydar Aliyevin sürdürdüğü ve oğlu İlham Aliyeve miras bıraktığı bir ülke. Sıkı askeri ve polis yönetiminde halk üzerinde baskığla idare edilmekte. Ülkenin doğal servetleri bir aileye tabii - Aliyevler ailesine.

Ülkenin en büyük holding ve şirketleri Aliyevin kızlarına ait, bankaların da yüzde 85 i artı.
İlham Aliyev küçük oğlu Haydar'ın adına Dubai Palmiye adasında 9 villa var - değeri 77 milyon dolar.
Aliyevin hükumranlık ettiği ülkede Parlamento seçimle değil, Cumhurbaşkanının arzusuyla oluşmakta. Tabii olarak muhalefetten kimse yok. Özgür basın yasaklı. Dünyaca ünlü hukuk savunmacıları Leyla ve Arif Yunuslar, İntikam Aliyev, Resul Ceferov ve Anar Memmedli hapiste. Onlarla qazeteci ve blogcu, siyasetçi zındana mahkum edilmiş. 9 milyonluk nüfuzlu ülkede 100 ün üzerinde siyasi tutuklu var. Hapisaneler işgence yuvası.

Askeri ücret 100 dolar civarında. Doktor ve öyretmen maaşı 100 dolar.
Buna karşılık bir kişinin aylık ortalama yaşam masrafı 120 dolar.

Rüşvet ve yolsuzluk bataklığında çırpınıyor ülke.

Yurtdışından belirli kişiler dışında kimse bir şey ihrac edemez. Aliyev'in monopolisi var.

Bu sırayı uzattıkca uzatmak olur, ama ben bunları niye anlattım, konunun esas qayesine bakalım.

İki devletin diğer yüzü, Türkiye.

Başta demiştim, iki devlet bir başkan. Erdoğanı bizim başkanla aynı keseğe koymamda bir mana var. Çünki ikiside diktatör. İkisininde qayesi yalnız kendi çıkarları.

Değeceksiniz ki, Erdoğan Aliyev gibi değil, Parlamentoda muhalefet var, hükumeti Parlamento kuruyor, özgür basın, özgür seçim var. Tamam var, inkar etmiyorum.

Ama bakalım, Erdoğan hükumet kabinesi bakanlarından kaçı rüşvet skandalına yakalandı. Erdoğanın oğlunin bile adının keçtiği rüşvet skandalında ayakabı kutularında paralar kaçırılırkan tutulmadımı? Erdoğana ait ses yazılarında falanca yerde filanca villa, "Bilal oğlum paraları dağıt" gibi konuşmalar takipe takılmadımı? 

Parlamentoda muhalefet var. Tamam da siz 2-3 sene bekleğin, bakalım hala kalacakmı o muhalefet. Muhalefeti bırak, Parlamento kalacakmı. Erdoğanı cocukmu zannettiniz? Erdoğan bu ülkenin başına geçerde, parlamentoyu fes edip tüm gücü elinde toplamazmı. Erdoğan bu ülkede Aliyev yoluyla muhalefeti "terrorist" deye hapislere atmazmı.

Erdoğan şimdiden başladı basını ele almaya. Sonrasında bir özgür basın kalırsa o zaman diktatör değil dersiniz.
Türkiyeyi öyle bir yere getirir ki bu adam, Azerbaycan yanında hava- su kalır.

Bak demedi demeğin; Erdoğan askeri bitirdi, medyayı nerdeyse bitirmek üzre, muhalefetide tamamen susturdumu, bak o zaman tek gücün kendi olduğunu resmen ilan edecek. Elde bi Parlamento var, Erdoğanın hedefide orda. Akrabalarını, Bilali'de makama aldımı, bak tam Azerbaycan olacak. Yapamaz demeğin, yapar, yapacak.

Parlamentar sistemden başkanlığa geçecek bu adam. Çünki tek güç olmasına karşı şu an tek rakip Parlamento. Kendisine karşı çıkanı atacak hapse, aynen dostu kardaşı aliyev gibi. Parlamento mum gibi olmalı, yoksa ne o öğle AKP ye karşı çıkmak, bir konuyu, yasayı tartışmak. Olmaz, kabul edilemez bir diktatörlükte bu gidiş.

Neyse ben yazıyorum da, zaten vatan hayiniyim, ama siz hayin olmayın, diktatöre tam destek verin. Bakmayın kendi siyasi çıkarları için törer ettiğine. Boş verin gitsin. Önemli olan Erdoğan'ın şahsi isteği, aile çıkarları, Bilal'in, Sümeyya'nın, Emine hanımın bakan olması.

Hayırlı cumalar Türkiye. Pazara Erdoğan başkanlığında görüşmek üzere.

19 aralık 2014 Ukrayna.
Sürgündeki politikacı Rasul Mursalov.

Yayım hakkı  NadirHaber  internet qazetesine aittir.

Həbsdə yatan ''bomba

   15/12/2014 [00:15] - Köşə  Moderator.az

Rəsul Mürsəlov 

Azərbaycanın gündəmində olan mövzulardan biri və başlıcası siyasi məhbus məsələsidir. Hökumətimizin ''uğurlu'' siyasəti nəticəsində hətta dünya gündəmində belə ölkəmizin siyasi məhbus problemi səslənir. Hətta bir neçə gün öncə dünyaca nüfuzlu ''Saxarov sülh mükafatı'' ölkəmizin siyasi məhbuslarına verildi. Bundan öncə də belə bir mükafat almışdı ölkəmizin məhbusu. Anar Məmmədli ''Havel'' mükafatına layiq bilinmişdi. O Anar Məmmədli ki, saxta seçiləri tanımadığını bildirən ''Seçkilərin Monitoringi və Demokratiyanın Tədrisi'' Təşkilatının rəhbəri olduğu üçün həbs edilib, vicdan məhbusudur hazırda. Artıq bu il ölkəmizə dünyaca ünlü iki mükafat gəlib. İlk mükafat Kürdəxanıya gəlmişdisə, artıq ikinci mükafat sərhədləri aşdı, ölkə boyu həbsxanalara səpələnən siyasi məhbusların hər birinə şamil edildi. ''İnkişaf'' göz önündədir - bir ildə iki nüfuzlu mükafat. Prezidentimizin uğurlu xarici siyasət dediyi bu olsa gərək.

  Bu məhbusların hər birindən danışacaq o qədər çox şey var ki, amma bu gün kimsənin gözləmədiyi birindən, siyasi məhbus Əli İnsanovdan yazmağa qərar verdim.

  Əli İnsanovun zamanında hakimiyyətdə olduğu, hətta hakimiyyətin aparıcı qolu olduğu artıq hər kəs bəlli. Hətta bu gün ''ağalıq'' edən ziyalar, kəmaləddinlər belə o zaman əli İnsanovun əlini öpən, ondan icazə alaraq ayaq yoluna gedən kimsələr olublar. Yəqin ki, burasıda çoxlarına bəllidir. Elə bu səbəbdən ''zərərsizləşdirildi'' rejim tərfindən - zindana atıldı yaşlı nazir, qoca diktator. Dövlət çevrilişi adı oyun idi, sonradan dəyişdirildi də. əli İnsanov hakimiyyət və onun nökərləri üçün açıq aydın təhlükə idi, əsl diktator idi. Hətta bu günki diktator belə onun qabağında yaxasını ilgəkləyir, sayğıda qüsur etmirdi, edə də bilməzdi. Hakimiyyət ilk fürsətdə önünə çıxa biləcək adamı aradan götürdü. Bu ona rahat hegemonluq etmək üçün lazım idi. Gənc diktator hakimiyyəti qəsb etdiyinin üstündən 2 il keçməmiş yaxa qurtardı ondan və 9 ildir ətrafındakılara özü ağalıq edir. Amma hesaba qatmadığı bir şey var. Necə desəniz, izah edim qısaca. 

  Əli İnsanov Fərhad və Rafiq əliyev qardaşlarına bənzməz, baxmayın eyni dönəmdə, eyni adla həbs olunmaqlarına. əli İnsanov bütə baş əyməz, qüruru buna yol verməz. O əqidəsindən dönməz, dönmür və bunu 9 ildir ki, sübut edib. Bəli zamanında YAP rejimini hakimiyyətə gətirənlərdən biri, öndə gedəni olub. Amma elə ki, ayağına basdılar, ölənədək dirənəcək birisidir sabiq nazir. Bu qoca vaxtında əfv yazıb azadlığa çıxmırsa, demək bunun altında çox böyük plan yatır. O, həbsxanada olan ''bombadır'', buna əmin olun. Zamanını sayır, azadlığa çıxmaq və rejimdən qisas almaq üçün. Onun maddi imkanının yanı sıra, arxasınca gedəcək böyük elektoratıda var -Qərbi Azərbaycanlılar. Bunun yanında hələ ona yaltaqlanan iri çinli məmurları, nazirləri, deputatları da görəcəksiniz.

  Hələ bir çıxsın həbsdən, siyasi gündəmini dəyişəcək Azərbaycanın. Bunca ili boşuna oturmayıb orada və bir gün bu rejimdən qisas almanın planlarını qurub, mütləq qurub. Heç şübhəsiz ki, özünün əməyi ilə qurulan YAP rejimini özündən yaxşı kimsə tanımaz, bilməz. Elə buna görə də qalanı içdən fəth etmək məhz İnsanovun görəvi olacaq. Qurduğu qalanın hansı sütunlarının dağılması ilə məhv ediləcəyini bilir və bu yöndə fəaliyyət göstərərək YAP rejiminin sütunlarını yıxacaqdır. Bunun üçün sadəcə gözləyib görmək lazım.

http://moderator.az/index.php?xeber=64714

Əfv yazananları bağışlamaq olarmı?

Cumhuriyyət qəzeti
 21.10.2014 - 10:55

köşə- RƏSUL MÜRSƏLOV


 Əfv yazanlara qarşı heçbir ciddi təzyiq olmayıb, sadəcəhəbsdən çıxacaqları müqabilində əfv yazmaları təklif edilib və yazıblar.

 Əfv yazanlara qarşı heçbir ciddi təzyiq olmayıb, sadəcəhəbsdən çıxacaqları müqabilində əfv yazmaları təklif edilib və yazıblar.

  Son günlər gündəmin mövzusu olan əfv haqqında yazmağı düşündüm. Gündəmdən düşməyən əfv məsələsinə hərə bir cür baxış sərgilədi, “onları qınamayın” və s. tipli yazılar yazdı, paylaşdı, müzakirələr etdi. Hər kəs bir don geyindirdi əfv, peşmanlıq ərizələrinə.
Yazanları haqlı çıxartmaq istəkləri, onları “anlamaq” duyğuları və s. Axı nəyə görə düşünmürük ki, haqlı mübarizədə yarımçıq qaçmaq, yarı yoldan dönmək, dostlarını satmağın haqqı yoxdur?

  Kimsə 3- 5 il “srok” çəkməkdə acizdirsə, dözümü yoxdursa hansı mübarizədən danışır? Məgər bilmirdimi bu mübarizədə həbs də var, əziyyət də var, işgəncə də var, ailəyə təzyiq də var.

  Əgər bu sadaladıqlarım olmuşsa…

  İndi düşünün ki, əfv yazdırdıqları həmin gənclərə edilən təzyiqin nəticəsini almış hakimiyyət bundan məmnun olaraq eyni metodları digər siyasi məhbuslar üstündə dənəyəcək. Çünki nəticəsini almış oldu. Niyə, nəyə görə əqidəsindən dönməyən digər siyasi məhbuslar indi əqidəsini satan məhbuslara görə ikiqat əziyyət çəksin? Burda hansı ədalətdən söhbət gedə bilər? Bəs biz ədalət naminə mübarizə aparmırdıqmı? Bu haqsızlıq deyilmi?

  Kimsə deməsin ki, “onların nə çəkdiyini bilmək olmaz, necə təzyiq edildiyini bilmirik”. Bilirik, daha doğrusu bilirəm və deyim siz də bilin.

  Qayıdaq keçən ilə siyasi məhbuslardan əfv istəyən, partiyasından istefa verən və seçkilərdə İlham Əliyevi dəstəklədiyini bildirən Daşqın Məlikov, Rahib Hacıyev (AXCP), İlham Əmiraslanov (hüquq müdafiəçisi), Hilal Məmmədova (jurnalist). Onlarla eyni dönəmdə həbsdə olmuşam və hansı şəraitdə əfv yazdıqlarını bilirəm. Onu deyim ki, onların heç birinə barmaq ucuyla belə toxunulmayıb. Fiziki və mənəvi işgəncə verilməyib. Sadəcə həbsdən çıxacaqları müqabilində əfv yazmaları təklif edilib və yazıblar. Sadəcə Hilal Məmmədov azadlığa buraxılmayıb, onunla da 15 il əvəzinə 5 il hökm oxumaqla razılığa gəliblər.
  Bu əfv, yalvarış ərizələri Əliyevə seçki öncəsi lazım idi və yazdırdı. Yuxarıda adları çəkilən məhbuslar Əliyevə yardım etdilər beynəlxalq qürumlar qarşısında.

  Bununlada zərbə vurdular, xəyanət etdilər mübarizəyə…

  Gələk bu il başlanan siyasi məhbusların peşmanlıq, əfv ərizələrinə  ilk ərizə Bəxtiyar Quliyev, Şahin Novruzlu, Elsəvər Mürsəllidən (NIDA) gəldi. Diqqət edin hansı ərəfədə yazıldığına. Yenə də beynəlxalq bir konfransa günlər qala. Hansı ki həmin konfransda Azərbaycanda siyasi məhbus məsələsi gündəmdə olacaq, beynəlxalq təzyiqlə hakimiyyətin önünə onları azadlığa buraxmaq şərti qoyulacaqdı. Azərbaycan hakimiyyəti bir çox siyasi məhbusu azadlığa buraxmağa məcbur olacaqdı. Hansı ki dünya gündəminə ən çox çıxarılan siyasi məhbuslar NIDA- çılar idi və onların da sərbəst buraxılması ilkin məsələ idi. Amma hakimiyyət daha ağıllı davrandı və həmin ərəfədə yazdırdığı əfvlə bütün siyasi məhbuslara zərbəni vurdu. Həmin zərbəni üç gəncin əli ilə, öz içimizdən olanlarla vurdu.

  Bundan sonra da əfv, peşmanlıq ərizələrinin ardı arxası kəsilmədi. Çünki son dönəmdə beynəlxalq təzyiq hakimiyyətin əleyhinə işləməkdə idi və siyasi məhbus məsələsi gündəmdən düşmürdü. Avropanın, hətta ABŞ- ın belə artıq açıq- aşkar Azərbaycandakı siyasi məhbusları müdafiə etməsi
İlham Əliyev rejiminin kabusuna çevrilmiş, siyasi məhbusları sərbəst buraxmamaq artıq mümkünsüzləşdiyi bir zamanda diğər siyasi məhbusların da əfv yazması artıq mübarizəyə, qələbəyə vurulan ən böyük zərbə idi. Sırası ilə Həsən Hüseynli (maarifçi) və Sərdar Əlibəyli (jurnalist) əfv yazdı və elə yazdı, ki sanki bu adamların həbs edilməsində günahkar müxalifətdi. Hətta yazılarında onları siyasi məhbus kimi tanıdığımız üçün bizləri də günahlandırdı, hakimiyyətin atdığı çamuru, iftiranı qəbul etdi və ictimaiyyəti “yalançı” adlandırdı. Yəni “biz cinayət etmişik, amma bəzi təşkilatlar bizi siyasi məhbus adlandırır” dedilər.

  Bundan sonra Əliyev diktaturası bir müddətlikdə saxta hakimiyyətini davam etdirdi və yenə də dalana dirənəndə qalan NIDA- çılara əfv yazdırmaqla yenə öz çirkin oyununa haqq qazandıra bildi.

  Sizləri əmin edirəm ki əfv yazanlara qarşı heç bir ciddi təzyiq olmayıb. Əfv yazdırdıqları məhbusları nə yanvar ayında açıq havada, “praqulda” geyimini əlindən alaraq bir gün saxlayıblar, nə ailəsi ilə görüşünə, telefon danışığına qadağa qoyublar, nə günlərcə “kars”a salıb ac- susuz saxlayıblar, nə yeməyinə zəhər qatıblar, nə də olmazın işgəncələr veriblər. Əfv yazanlara sadəcə azadlığa buraxmaq sözü veriblər. Çıxacaqları azadlıq nə qədər azadlıqdırsa…

  Əfv yazanlar heç olmasa onları, siyasi məhbusları müdafiə etdikləri üçün həbsə atılan Leyla Yunus, İntiqam Əliyev, Rəsul Cəfərovu düşünərdilər. Onlar axı sizləri müdafiə etdikləri üçün bu gün həbsdədirlər. Etdiyiniz, əfv yazmağınız onlara xəyanət deyilmi?

  Son olaraq deyim ki, istənilən təzyiq qarşılığında yazılan peşmanlıq, əfv sınmaqdır, əqidəsini satmaq, mübarizəyə xəyanətdir…

http://cumhuriyyet.az/kose/12842-efv-olunanlari-bagishlamaq-olarmi.html

Əsas düşmənimiz kimdir - rus, yoxsa erməni?

Cumhuriyyət qəzeti
11.11.2014 - 01:54

Azərbaycan hakimiyyəti televiziyalar vasitəsi ilə “erməni düşmənimizdir” yöndə təbliğat aparır 21 ildir, yeni nəsillərə bunu aşılayır, düşmənçilik ruhunda insanlara psixoloji təsir edir. Eyni təbliğat sistemi Ermənistanda da gedir, türk əleyhinə.
Və hər iki ölkədə bu təbliğatı həyata keçirtdirən qüvvə Rusiyadır. Məqsəd bəlli – düşmən baxışı özündən yayındırmaq.

İndi bu yazıdan sonra məni də ermənipərəst, türk düşməni və s. adlandırmaqla məsələni fərqli yerə yönlədirə bilər hakimiyyət. Necə ki bunu artıq ediblər və məni “vətənə xəyanət”də suçlayıb, barəmdə qondarma cinayət işi açıblar, sürgünə göndəriblər. “Qarabağ münaqişəsinin həlli sülhdədir” dediyim üçün. Olsun, zaman, tarix hər şeyi deyəcək. Kimdir xain görəcəyik, Rusiya agenti Əliyev, ya mən. Bunu biriləri deməlidir, deyirəm.

80- ci illərin sonuna baxdıqda erməni təcavüzü, torpaqların itirilməsi, soyqırım və s. baş verən qanlı olaylar yaddaşımızdadır- unutmadıq, unutmayacaq, unutdurmayacağıq. Burası tamam. Onu deyim ki, bunu edən erməni xalqı deyil, Ermənistan hakimiyyəti idi, bu da hər kəsə bəlli. Hər kəsə o da bəllidir ki, Rusiyanın göstərişi, sifarişi, yardımı ilə təcavüz edilib torpaqlarımıza. İndi mövzunu yayındırmaq üçün deyəcəklər ki tarixə nəzər salaq, əsrin əvvəllərində də ermənilərin bizə xəyanəti olub. Axı tarixə nəzər saldıqda belə yenə eyni situasiya ilə qarşılaşırıq. Yenə rus qüvvələri ermənilərdən istifadə etməklə bizlərə, türklərə qarşı qanlı hadisələr törətmişdi. Hansı tarixi araşdırsaq oradan mütləq rusun barmağı, kirli siyasəti, bir sözlə pisliyi çıxır qarşımıza. Deməli erməni xalqını hakimiyyətləri hər zaman satıb ruslara. Ruslar da bundan istifadə edib istədikləri kimi idarə edib onları. Onların üzərindən üstümüzə gəlib. Bir sözlə ermənilər hər zaman kənardan oynadılan bir dövlət olub, aciz olub, gücsüz olub. Niyə özümüzü o qədər aşağı səviyyəyə salaraq ermənilər düşmənimiz, rəqibimizdir deyirik? Axı bizim düşmənimiz də, rəqibimizdə rus olub əslində. Və ya niyə tarix boyu bizi əsarətinə alan, sömürən rusa qarşı heç bir düşmənçiliyimiz yoxdur? Əslində ermənidən çox rusa qarşı düşmən mövqedə durmalı deyilikmi? Necə olur ki, bildiyimiz halda rusun əli ilə erməni bizi qırıb, qanımızı axıdıb ona nifrət etmirik, onun köləsinə – erməniyə düşmən oluruq?

Məgər 90- cı ildə rus qoşunu Bakıda qanlı yanvar hadisəsini törətmədimi, niyə bunu unuduruq? Niyə erməniyə salam vermək belə olmaz, onlar bizim düşmənimizdir deyir, amma rusun dilini danışmayana “səviyyəsiz” kimi baxırıq? Bizim tarix boyu və indi də ən böyük düşmənimiz rusdur.

Tarix boyu ən böyük düşmənimiz rus olub və biz bunu qabartmırıq, qabartmaqdan qorxuruq, rahata qaşçaraq erməni düşmənimizdir deyirik. Kiçicik bir düşmənlə başımızı qatdığımız üçün kiçik ağılla düşünürük. Elə ki düşmənimizin böyük, qüvvətli olduğunu tam dərk edəcəyik o zaman böyük düşünəcək, böyük hərəkət edəcəyik. Amma hələ ki başımızın üstündə aciz, kiçik düşüncəli və ya xəyanətkar Əliyev rejimi var. İlk öncə bu rejimdən qurtulmalıyıq. Hansı ki, bu rejim ən böyük
düşmənimiz rusun əl altısıdır, qulu, köləsidir.

Burdan “vətənpərvərlərə” səslənirəm: 20 yanvar faciəsi səbəbkarının RUS olduğunu bildiyiniz halda necə olur ki rus dostumuz olur, Xocalı soyqırımını edən erməni düşmənimiz? Axı bu iki faciə arasındakı fərq nədir?

P.S Biriləri bu sualların cavabını versin. Sonra məni ittiham etsin.

Rəsul Mürsəlov

Əsas düşmənimiz kimdir – rus, yoxsa erməni? | Cumhuriyyət

ДЕМОКРАТИЗИРОВАТЬСЯ И ОСТАНОВИТЬ ПРОРОССИЙСКУЮ ПОЛИТИКУ

политический активист -Расул Мурсалов 

Я, Расул Мурсалов, гражданин Азербайджанской Республики, общественно-политический активист. Я за мир и стабильность.

Я постараюсь описать, что надо делать, чтобы мирным путем решить проблему Нагорного Карабаха и семи районов вокруг него в рамках территориальной целостности Азербайджана. Также я обращусь к препятствиям этого процесса.

Считаю полезным рассмотреть Нагорно Карабахский конфликт, который продолжается больше двадцати лет, с точки зрения деятельности Минской группы ОБСЕ и его российского сопредседателя Игорья Попова. Считаю, что несмотря на все показные старания урегулировать конфликт, работа Минской группы безрезультатна, и это связано с политикой России. Россия каждый раз создает препятствия в решении этого конфликта. Россия, манипулируя политическими интересами наших стран, использует их для достижения собственных целей. Мы стали очевидцами этого, когда Армения намеревалась подписать с ЕС договор об ассоциации. В результате давления со стороны России Армения отказалась от ассоциации с ЕС и вступила в Евразийский Союз, созданный Россией. После этого наступила очередь Азербайджана.

Украина, Грузия и Молдавия, в отличие от Азербайджана, подписали договор о ассоциации с ЕС и выбрали путь своего развития. Россия хочет компенсировать свои потери в Украине через Азербайджан, и это очевидно. И этого она хочет добиться путем урегулирования Карабахского конфликта. Недавно Россия даже заявила, что «взамен возвращения Карабаха, российские войска должны войти на территорию Карабаха». А это имеет цель новой оккупации Азербайджана со стороны России.

Путь мирного урегулирования конфликта лежит через демократическое общества. Пока Азербайджан и Армения не будут идти путем демократии, не будут интегрироватся Евроатлантическую зону, урегулирование Карабахского конфликта будет заморожено на длительное время, и этим будет нанесен вред обоим народам.

Наша главная задача, задача гражданского общества в наших странах, оказывать давление на наши правительства для того, чтобы остановить пророссийскую политику и выбрать путь интеграции в Евроатлантическую зону.

В конце я хочу выразить упрек Минской группе ОБСЕ, за то, что России позволено под прикрытием так называемого урегулирования конфликта наносить ущерб обоим сторонам и продвигать свои региональные интересы. Я требую, чтобы Россия, после заявления о полной ее неспособности помочь в решении Карабахского конфликта, вышла из Минскойвппы.

Желаю мира обоим народам.

TEKALI MIC

Грузия конфранс  01-04 август 2014

Həbs edilən hüquq

Cumhuriyyət qəzeti
 15.07.2014 - 17:11

köşə - RƏSUL MÜRSƏLOV

 Dünən Gəncə şəhər Nizami Məhkəməsində “Kamil Vətəndaş” Maarifləndirmə Mərkəzi rəhbəri, hüquq müdafiəçisi Həsən Hüseynlinin növbəti və sonuncu məhkəmə prosesi keçirildi. Hakim Ayaz Mahmudovun sədrliyi ilə keçən prosesdə “təqsirləndirilən şəxs” qismində Həsən Hüseynli, yerli hüquq müdafiəçiləri və Həsən müəllimin tələbələri iştirak edirdi.

  Həsən Hüseynliyə Cinayət Məcəlləsinin 221 ci (xuliqanlıq) maddəsi ilə qondarma iş açılmışdı  martın
31 də və həbsinə hakimiyyət tərəfindən fərman verilən hüquq müdafiəçilərindən biri idi. Kimsə məhkəmədən ədalətli qərar gözləmirdi. 04 iyul tarixində dövlət ittihamçısı 7 il azadlıqdan məhrum etmə hökmü tələb etmişdi elm adamına. Və o zamandan hər kəs, elə Həsən müəllimin özü belə həbsə gedəcəyini bilirdi.

  Gözlənilən oldu, yenə sifarişlə hökm oxuyan məhkəmələr “qalib” gəldi. Dövlət ittihamçısının tələb etdiyi müddətdən 1 il 2 gün çıxmaqla hakim Ayaz Mahmudov Həsən müəllimə 5 il 11 ay 28 gün müddətinə azadlıqdan məhrum etmə hökmü oxudu. Hökm oxunan kimi zalda əyləşən Həsən müəllimin tələbələri Dövlət himnini oxumaga başladılar. Polis müdaxilə etməkdə aciz qalmışdı o an. Sonra Həsən müəllim bir -bir tələbələri ilə və yaxınları ilə görüşdü, vidalaşdı. Məhkəmə zalından Həsən müəllimin qolları qandallandı və zindana aparıldı.

  Həsən Hüseynliyə vurulan qandal vicdana, elmə, biliyə, maariflənməyə, gənclərin təhsilinə vurulan qandaldır !

  Həsən Hüseynlinin zindana salınması insanlığın, azad düşüncənin, gənclərin elmə, təhsilə marağının və hüququn zindana salınmasıdır !

  Hüququn zindana salınması halı ilk deyildi və bu rejimin qalması ilə son olmayacağı görünməkdədir. Məlum, bu rejimə hüquq, elm, maarifləndirmə adamı lazım deyil – gənclərə elm öyrətmək, maarifləndirmək rejim qarşısına öz hüquqlarını bilən bir gənclik çıxartmaq, elə bu rejimə etiraz etmək deməkdir.

  Daha əvvəldən həbs edilmiş hüquq adamları, hüquq müdafiəçilərinə baxaq – Qurban Məmmədov, Pərviz Həşimli, Anar Məmmədli, Bəşir Süleymanlı, Emil Məmmədov. Bu insanlar da hüquq adamlarıdır və bu səbəbdən həbsdədirlər.

  Hələ həbs təhlükəsi olan, pasportu qanunsuz olaraq əlindən alınan, təqib edilən hüquq müdafiəçisi də var – Leyla Yunus.

  Birdə həbs ediləcəyi kəskinləşən və bu səbəbdən ölkəni tərk etmək məcburiyyətində qalan hüquq müdafiəçisi də var – Mətanət Əzizova.

  Birdə var ki haqqı müdafiə etdiyi üçün Vəkillər Kollegiyasından uzaqlaşdırılan hüquq adamı – Aslan İsmayılov.

  Var, var, var. Saymaqla, yazmaqla bitmir bu ölkənin həbs edilmiş hüququ, hüquq adamı. Elə statistikaya baxmaq yetərlidir ki ölkədə hüququn hansı yerdə olduğunu biləsən. Statistikaya əsasən Azərbaycan Respublikasında Vəkillər Kollegiyasında rəsmi qeydiyyatla 800 vəkil fəaliyyət göstərir. Bu isə o deməkdir ki orta hesabla on min nəfərə bir vəkil düşür bu ölkədə. Məncə bu statistika hüquq adına hər şeyi açıqlayır.

Hüququn həbs edildiyi “çiçəklənən” Azərbaycan.

 http://cumhuriyyet.az/kose/9566-hebs-edilen-huquq.html

Zaqatala icra başçısının korrupsiya imperiyas

Cumhuriyyət qəzeti
 01.07.2014 - 17:47

   araşdırma - RƏSUL MÜRSƏLOV

  Zaqatala icra başçısı Mübariz Əhmədzadənin daha əvvəl də mülkləri, obyektləri, bayragı təhqir
etməsi haqda yazmışdıq. Cumhuriyyet.az olaraq bu dəfəki mövzumuz büdcəni necə  ozününküləşdirməsi, talan etməsi haqda olan araşdırmamızdır. Belə ki Zaqatala şəhəri icra başçısı, “Su Melorasiya” ASC nin rəhbəri Əhməd Əhmədzadənin qardaşı Mübariz Əhmədzadə “regionların sosial iqtisadi inkişafı” proqramı çərçivəsində dövlət büdcəsindən ayrılan vəsaitin böyük bir hissəsini özünün yaratdıgı şirkətlərə köçürməklə mənimsəyir. Bu mənimsəməni isə abadlıq işləri adı altında həyata keçirir.

  Zaqatala şəhəri küçələrindəki evlərin divarlarına çay daşından üzlük çəkilir. Hətta ev sahibləri buna etiraz etsə belə, onların mülkiyyət hüququ pozulur və adı “şəhərin abadlaşdırılması” qoyulur. Həmin divarlara vurulan üzlük daşlarının haradan və neçəyə gətirildiyini araşdırdıqda maraqlı bir mənzərə ilə üzləşdik. Büdcədən 1 kv.m çay daşı üçün 50 manat civarında pul icra başçısının inhisarında olan şirkətlərə köçürülür. Halbu ki həmin çay daşı Əhmədzadə qardaşlarının böyük biznesinin yerləşdiyi Qax şəhəri İlisu kəndi ərazisində şəlalə ətrafındakı qayalardan hazırlanır. Həmin ərazidə Mübariz Əhmədzadə kənd əhalisindən bir neçə nəfəri günlük 10 manat müqabilində işlədir və hər bir işçi qazanacagı 10 manat üçün 50 kv.m çay daşı hazırlamalıdır. Sonra bu daşlar Zaqatala şəhərinə daşınır və burda şəhərin divarlarını “bəzəyir”.  Daha bir maraqlı məqamı orda işləyən fəhlələr bildirdi. Belə ki fəhlə “Əhmədzadənin fəhlələrindən başqa kimsə, hətta kənd sakini belə özü üçün çay daşı apara bilməz -başçı buna izin vermir” deyə bildirdi. Görünür Əhmədzadə kəndi, şəhəri özəlləşdirməsi azmış kimi dagları, qayaları belə mənimsəyib və özünün icazəsi olmadan kimsə daşa, qayaya belə toxuna bilməz.

  Zaqatala şəhərinə təyinatından əvvəl Qax şəhəri  icra başçısı olan Mübariz Əhmədzadə eyni üsulla orda da həmin “əməliyyatı” etməsi gözümüzdən qaçmadı – Qaxın hər küçəsi çay daşları ilə örtülmüşdü. Həmin dönəmdə Qaxın yarısını, İlisu kəndinin yarıdan çoxunu özəlləşdirməsi hər yerdə gözə çarpırdı. Bunların sırasında Qax şəhər Avtovagzalı, şəhərin müxtəlif yerlərində villalar, böyük obyektlər, “El Resort” otel kompleksi, turistik yer olan İlisu kəndində “Yaşıl Park” otel kompleksi, “Səngər Qala” otel kompleksi,  “Ulu Dag” oteli, torpaq (1 sotu 3000 – 5000 manat qiyməti olan) sahələri, kəndin mərkəzində bir neşə villa və.s.

  Bu qədər talama, ozəlləşdirmə, korrupsiyaya bulaşmış Mübariz Əhmədzadə hazırda böyrək çatışmazlıgından əziyyət çəkir. Varidatının saysız – hesabsız olmasına baxmayaraq əməliyyat oluna bilməməsinin səbəbi şəkərli diabet xəstəsi olmasıdır və buna görə həkimlər əməliyyata icazə vermir. Mübariz Əhmədzadənin işə çıxa bilməməsi və ya büdcə üzərində “əməliyyata” başının qarışmasının nəticəsidir ki Zaqatala şəhərində məmur özbaşınalıgı, bayragı tərs asmaqla dövləti, milləti təhqir etməsi davam etməkdədir.

http://cumhuriyyet.az/sonxeber/9075-mubariz-ehmedzade-budceni-nece-talayir.html