Əfv yazananları bağışlamaq olarmı?

Cumhuriyyət qəzeti
 21.10.2014 - 10:55

köşə- RƏSUL MÜRSƏLOV


 Əfv yazanlara qarşı heçbir ciddi təzyiq olmayıb, sadəcəhəbsdən çıxacaqları müqabilində əfv yazmaları təklif edilib və yazıblar.

 Əfv yazanlara qarşı heçbir ciddi təzyiq olmayıb, sadəcəhəbsdən çıxacaqları müqabilində əfv yazmaları təklif edilib və yazıblar.

  Son günlər gündəmin mövzusu olan əfv haqqında yazmağı düşündüm. Gündəmdən düşməyən əfv məsələsinə hərə bir cür baxış sərgilədi, “onları qınamayın” və s. tipli yazılar yazdı, paylaşdı, müzakirələr etdi. Hər kəs bir don geyindirdi əfv, peşmanlıq ərizələrinə.
Yazanları haqlı çıxartmaq istəkləri, onları “anlamaq” duyğuları və s. Axı nəyə görə düşünmürük ki, haqlı mübarizədə yarımçıq qaçmaq, yarı yoldan dönmək, dostlarını satmağın haqqı yoxdur?

  Kimsə 3- 5 il “srok” çəkməkdə acizdirsə, dözümü yoxdursa hansı mübarizədən danışır? Məgər bilmirdimi bu mübarizədə həbs də var, əziyyət də var, işgəncə də var, ailəyə təzyiq də var.

  Əgər bu sadaladıqlarım olmuşsa…

  İndi düşünün ki, əfv yazdırdıqları həmin gənclərə edilən təzyiqin nəticəsini almış hakimiyyət bundan məmnun olaraq eyni metodları digər siyasi məhbuslar üstündə dənəyəcək. Çünki nəticəsini almış oldu. Niyə, nəyə görə əqidəsindən dönməyən digər siyasi məhbuslar indi əqidəsini satan məhbuslara görə ikiqat əziyyət çəksin? Burda hansı ədalətdən söhbət gedə bilər? Bəs biz ədalət naminə mübarizə aparmırdıqmı? Bu haqsızlıq deyilmi?

  Kimsə deməsin ki, “onların nə çəkdiyini bilmək olmaz, necə təzyiq edildiyini bilmirik”. Bilirik, daha doğrusu bilirəm və deyim siz də bilin.

  Qayıdaq keçən ilə siyasi məhbuslardan əfv istəyən, partiyasından istefa verən və seçkilərdə İlham Əliyevi dəstəklədiyini bildirən Daşqın Məlikov, Rahib Hacıyev (AXCP), İlham Əmiraslanov (hüquq müdafiəçisi), Hilal Məmmədova (jurnalist). Onlarla eyni dönəmdə həbsdə olmuşam və hansı şəraitdə əfv yazdıqlarını bilirəm. Onu deyim ki, onların heç birinə barmaq ucuyla belə toxunulmayıb. Fiziki və mənəvi işgəncə verilməyib. Sadəcə həbsdən çıxacaqları müqabilində əfv yazmaları təklif edilib və yazıblar. Sadəcə Hilal Məmmədov azadlığa buraxılmayıb, onunla da 15 il əvəzinə 5 il hökm oxumaqla razılığa gəliblər.
  Bu əfv, yalvarış ərizələri Əliyevə seçki öncəsi lazım idi və yazdırdı. Yuxarıda adları çəkilən məhbuslar Əliyevə yardım etdilər beynəlxalq qürumlar qarşısında.

  Bununlada zərbə vurdular, xəyanət etdilər mübarizəyə…

  Gələk bu il başlanan siyasi məhbusların peşmanlıq, əfv ərizələrinə  ilk ərizə Bəxtiyar Quliyev, Şahin Novruzlu, Elsəvər Mürsəllidən (NIDA) gəldi. Diqqət edin hansı ərəfədə yazıldığına. Yenə də beynəlxalq bir konfransa günlər qala. Hansı ki həmin konfransda Azərbaycanda siyasi məhbus məsələsi gündəmdə olacaq, beynəlxalq təzyiqlə hakimiyyətin önünə onları azadlığa buraxmaq şərti qoyulacaqdı. Azərbaycan hakimiyyəti bir çox siyasi məhbusu azadlığa buraxmağa məcbur olacaqdı. Hansı ki dünya gündəminə ən çox çıxarılan siyasi məhbuslar NIDA- çılar idi və onların da sərbəst buraxılması ilkin məsələ idi. Amma hakimiyyət daha ağıllı davrandı və həmin ərəfədə yazdırdığı əfvlə bütün siyasi məhbuslara zərbəni vurdu. Həmin zərbəni üç gəncin əli ilə, öz içimizdən olanlarla vurdu.

  Bundan sonra da əfv, peşmanlıq ərizələrinin ardı arxası kəsilmədi. Çünki son dönəmdə beynəlxalq təzyiq hakimiyyətin əleyhinə işləməkdə idi və siyasi məhbus məsələsi gündəmdən düşmürdü. Avropanın, hətta ABŞ- ın belə artıq açıq- aşkar Azərbaycandakı siyasi məhbusları müdafiə etməsi
İlham Əliyev rejiminin kabusuna çevrilmiş, siyasi məhbusları sərbəst buraxmamaq artıq mümkünsüzləşdiyi bir zamanda diğər siyasi məhbusların da əfv yazması artıq mübarizəyə, qələbəyə vurulan ən böyük zərbə idi. Sırası ilə Həsən Hüseynli (maarifçi) və Sərdar Əlibəyli (jurnalist) əfv yazdı və elə yazdı, ki sanki bu adamların həbs edilməsində günahkar müxalifətdi. Hətta yazılarında onları siyasi məhbus kimi tanıdığımız üçün bizləri də günahlandırdı, hakimiyyətin atdığı çamuru, iftiranı qəbul etdi və ictimaiyyəti “yalançı” adlandırdı. Yəni “biz cinayət etmişik, amma bəzi təşkilatlar bizi siyasi məhbus adlandırır” dedilər.

  Bundan sonra Əliyev diktaturası bir müddətlikdə saxta hakimiyyətini davam etdirdi və yenə də dalana dirənəndə qalan NIDA- çılara əfv yazdırmaqla yenə öz çirkin oyununa haqq qazandıra bildi.

  Sizləri əmin edirəm ki əfv yazanlara qarşı heç bir ciddi təzyiq olmayıb. Əfv yazdırdıqları məhbusları nə yanvar ayında açıq havada, “praqulda” geyimini əlindən alaraq bir gün saxlayıblar, nə ailəsi ilə görüşünə, telefon danışığına qadağa qoyublar, nə günlərcə “kars”a salıb ac- susuz saxlayıblar, nə yeməyinə zəhər qatıblar, nə də olmazın işgəncələr veriblər. Əfv yazanlara sadəcə azadlığa buraxmaq sözü veriblər. Çıxacaqları azadlıq nə qədər azadlıqdırsa…

  Əfv yazanlar heç olmasa onları, siyasi məhbusları müdafiə etdikləri üçün həbsə atılan Leyla Yunus, İntiqam Əliyev, Rəsul Cəfərovu düşünərdilər. Onlar axı sizləri müdafiə etdikləri üçün bu gün həbsdədirlər. Etdiyiniz, əfv yazmağınız onlara xəyanət deyilmi?

  Son olaraq deyim ki, istənilən təzyiq qarşılığında yazılan peşmanlıq, əfv sınmaqdır, əqidəsini satmaq, mübarizəyə xəyanətdir…

http://cumhuriyyet.az/kose/12842-efv-olunanlari-bagishlamaq-olarmi.html